Categorieën
Poëzie

De leegte


Stilte.

In de stilte tref ik leegte.
Een holle ruimte tot de nok gevuld met niets, met gemis. 
In de leegte heerst een eenzaamheid, een eenzaamheid die de waarheid toont, door luid te schreeuwen zonder stem. Radeloos bedek ik mijn oren, bang voor de stilte.
In mijn leegte schuilt herinnering, herinnering aan al hetgeen ik wil vergeten. Want de leegte is een spiegel. Zij toont mijn leven zoals het is, rauw en zonder franje, zonder het zoet dat het zout in de wonden kan verzachten.
Ontsteek het licht, alsjeblieft. Toon mij jouw gelaat en praat met mij, breek de stilte met jouw lach, leid mij af, leid mij weg van de leegte, van de spiegel, van het leven zoals het werkelijk is. 
Den Andel, maart 2014
Categorieën
Poëzie

de luis

hij waande zich een luis, sleet druivendranken drinkend zijn dagen prikkend en zuigend op zoet ruikende huiden van lieden die zijn bloed wel konden drinken, tot hij een bastaard trof zonder papieren met een dichte, warrige vacht vol klitten en met een vuile bek, die slechts zijn lijf schudde en lachte, waarna de verwaande parasiet van de geest, nogal vermoeid door al het gal dat hij had gestort, zich eindelijk van zijn masker ontdeed en de harten, waaronder zijn eigen, weer hoorde kloppen.  

Den Andel, maart 2014